Ohe ilunean botata,
soinean mila hitz,
mila istorio,
mila liburu.
Zure azalean
berbak irakurtzeko gai naiz.
Zure ninietan
galderak.
Nola, noiz eta non?
Itaundurak ez dira isiltzen,
Ez ditut mututu nahi,
Ez ditut desagertarazi nahi.
Batzuetan, bakarrik nagoen horietan.
Galdera berdinak egiten dizkiot nire buruari,
(hori bai) jokoa aldatuz,
esanahiekin mutatuz.
Bihar esnatzen zarenean,
suz ernaldutako letrak irakurriko dituzu,
zure izenean idatzi baitut,
zure usaina baitute.
Orduan, su bilakatuko gara berriro,
txingarretatik berpiztuz,
hitzetatik sintagma berriak sortuz.