Tolosako euskara

Euskara ari du Hernanin martxoko igande ilunabarrean. Lau eutsizale betiko potea ospatzen betiko ostatuan. Gazte beltxa saldu nahian dator. Ordu onean iritsi da, lauotako batek billetea luzatuz: “Tori bost euro eta emadazu zerbait”. Lau sorta utziz bat aukeratzeko mahai gainean: “Galtzerdiak?”. Pagatzaileak ez du asko luzatu nahi, apuratzen da salerosketa asimetriko hauetan, baina emakumeetako batek luzatu du elkarrizketa: “Numero egokia al da? 46 dio hemen”. “Ez, ez, begiratu ondo: berrogei-berrogeitasei esaten du”. O.K. Baina orain beltxak ez moztu nahi: “Badaukat beste gauza bat, Senegalekoa”, zorro handi gurpildunean arakatuz. To! “Non ikasi duzu euskara?”. Larru itxurako kartera atereaz, “Tolosan”. Eta ondoren toaila txiki sorta: “Ikusi hauek. Bi urteko garantia dute!”. Arraioa, Ibarran egon ote da morroi? Azkenean, berak 20 euro eraman ditu eguna osatzeko. Guk galtzerdiak, Senegaletik propio ekarritako kartera eta euskarari eusteko deserosotasunaren saria.