Atxiki-dantza

Pili C.rekin zortea izan dut lehen egunetik. Komertziante guztiek ez daukate suhi bertsolaria, ezta koplaka esperimentazioetan ausartzeko umorea ere. Sortzetik gaztelaniako hiztun, bizi osoa darama hemen. “Euskara Ari Du” txaparen magia probatu behar genuen. Nik euskaraz diosala, berak ere arrapostua, nik euskaraz bigarrena, berak gaztelaniaz jarraipena, nik euskaraz, hark erdaraz… Fandangoa baltsarekin uztartu nahian ez al gara blokeatuko? Sakeak “An-dre-MA-dalen-an-dre-MA-dalen-laur-den-ER-dibat-o-li-yo-oo”, erreferak “AI-to-RREN-iz-KUNTZ-za-RRA-NAI-de-GU-ZA-bal-DU”… Dantzan asmatuko ote dugu bakoitzak bereari eutsiz bestearenarekin uztartzen? Egia da biok azkar moldatu garela goizeroko saio laburretan, keinu erdi batez elkar ulerturik, menturaz bera lehendik entrenatuta zetorrelako, edo kutsatzeko gogo handiz, agian hurrengo urratsen ametsez. Ezin esan bera baino euskaltzaleagoa naizenik.