Denbora da igarotzen dena,
ximurrak sortzen dituena,
bizitzari dio amaiera ematen,
bidean aukerak eskeintzen,
baina aurten ere aldaketarik ez ekartzen.
Denborak ez badu ezer egiten,
zergatik ez dugu guk ezer mugitzen?
Udazken, uda, udaberri eta neguko epeltasunak ekarri dizkigun soinuak,
txoriek kantatuak,
itsasoak irudikatuak,
Gipuzkoako mendiek aldarrikatuak,
gurasoek oihukatuak,
ke beltzak apainduak
eta egun erreala den aldaketa klimatikoak sufrituak.
Gu gaude jada, kondenatuak.
Urteak ditu gauza asko garraiatu,
baina esango dizuet nik zer duen eta zer ez duen ekoiztu.
Langabezi, etxegabetzeak ditugu pairatu eta justizia ditu ahaztu,
kapitalismoari dio sakatu ta ezberdintasunak ditu bulkatu.
Paretak ditu txuritu, proklamoak ditu mututu,
baina inoiz ez, sinismen eta identidadeak zapuztu.
Gure buru barruko kaxan gordetzen ditugun oroitzapenak,
eta lau paretek osatzen duten kaxan aurkitzen diren oroituak,
aulkiak dituzte itxaroten eta kandelak dituzte izekitzen.
Hasi gara kartzelak hustutzen, herrira dira gerturatzen
eta barruko sua hasi zait tinkotzen,
nire lagun maitea den Garikoitz dudalako berriz ere alboan sentitzen.
Ongi etorri Gari, animo barruan eta erbestean zaudeten guztiak
aipamen berezia dute nigandik merezia,
Tolosako gazte inputatu eta Galarragak
horregatik dira nire azken hitzak beraiei eskeiniak.
Maite duguna nahi izaten dugu babestu
eta egiten digu gure izana osotu.
Gazteak dira niretzat ahaztezin eta berezi,
beste askorengandik dira bereizi,
ilusioa eta lana dutelako hezi
eta egiten dutelako nire barnea hazi.
36 urte etxetik kanpo, 18 ihesi, 18 preso
eta zuri gaude asko eta asko egunero so.
Aulkia duzu zai, eta kandela duzu pizten
baina inoiz ez da gure esperantza hiltzen.
Denborak omen zaitu guregana ekarriko
eta guk zaitugu herrian besarkatuko
eta bitartean inoiz ez zu ahantziko.
Bat, aspaldidanik etxera itzultzeko zai,
besteak aulkiak okupatzez uzteko bidean,
denak dira nire lagun, denak nire senide.
Denak dira ezberdin, denak partikular
baina denak dira historia honen zatia.
Liburu honen itxieran har dezagun guztiok parte
eta aldarrikatu eskubidea daukagula izateko independiente.
Jarrai dezagun salatzen eta giza eskubideak eskatzen,
guztiok Urtarrilean gara elkartzen.
Egin dezagun lana kaleak bete eta behingoz kartzelak hustutzeko,
kandelak betirako amatatzeko
eta askatasunari betirako hatsa emateko.
Historiaren parte direnei,
historiaren parte izango direnei,
maite ditugunei,
aulki hutsei,
kandelei,
amaren malkoeri…
Zuri, Gari,
Aitor, Ibai eta batez ere zuri Unai,
Galarragari,
zuri, Euskal Herri maitia,
eta zure askatasun haizeari!!
GABON ZORIONTSUAK OPA DIZKIZUET GUZTIOI,
#SALATZENDUT #KALERAKALERA #HATORHATOR #ETXERA