blogak

Kutxa batean aurkitutako idatziak

Gu geu gara bidea, ez dezagun ahaztu.

Nire pentsamenduaren barnean murgiltzen naizen bakoitzean ohartzen naiz gizarteak esleitutako jarrera “egoki edo moralak” direla heldutasunarekin lotzen ditugunak, hau da, nire adina duen norbait ezkonduta badago, lan iraunkor batekin eta etxe batean emantzipatuta, bere bizitza bidaiatzen igarotzea erabaki duen nire adineko beste persona bat baino helduagoa da, adibidez.

Besteen akatsak epaitzeko orduan ere oso helduak sentitzen gara zenbaitetan, aurretik guk geuk egindakoak edota egiteko geratzen zaizkigunak kontuan izan gabe.

Niretzako ordea, persona bat ez da heldutzen gizarteak esleitzen/inposatzen dizkigun jarrera eta bizitzeko moduak barneratu eta hauek jarraitzen dituenean. Horretarako, nahiago baitut betirako haur izan.

Bizitza igarotzen doan honetan, eta 2020. urtean izaten ari garen urtea kontuan izanda, ohartu naiz zeinen garrantzizkoa den bakoitzak bere bizitza norberak nahi duen moduan eraikitzea eta honi ahalik eta zukurik hoberena ateratzea.

Nire ingurura begiratu eta ohartzen naiz gizarte mailan zenbat pertsona joaten diren lanera soldata baten truk atsegin ez duten lan bat egitera, zenbat pertsona dauden bikote harreman itxi batean murgilduta maitasuna amaitu denean edo inoiz egon ez denean (urte asko dira batera, beraz ez dut harremana moztuko), zenbat pertsona aurkitzen diren berriro jaioz gero, haurrik izango ez dutela esaten dutenak edota egunerokotasunean katamaloa jarri eta irri batekin ateratzen direnak barnea tristuraz betea dutenean…. Niri benetan, kezkagarria iruditzen zaidala.

Askotan entzun izan dut nire inguruan “baduzu adin bat parrandak uzteko” esaldia adibidez. Eta nire galdera zera da: ¿zergaitik utzi ederto pasatzen badut? Parrandaz parranda egoteak nerabezarotik ez irtetea esan nahi al du? Kirola egitean ere, “ez duzu ondorioetan pentsatzen”. Eta horrela jarduten dugu gizakiok, etengabe ondorioetan pentsatzen, etengabe esango duten horren inguruan bizitzen, gizartearen onarpenaren bila.

Asko dira beraien bizitzak gustora bizitzen ez dutenak, egiten duzula egiten duzula ere, epaituko zaituztenak. Asko, berriro jaio ezkero beste bizimodu bat aukeratuko luketenak, baina gaur egungoari ahalik eta zukurik handiena ateratzea beldurra ematen dienak, asko gizarte eta sistema honek inposatu dizkigun bizi ereduak benetan nahi duten hori zer den pentsatu gabe jarraitzen, edota are eta tristeago, hausnartuta ere, betetzen dituztenak. Eta, esleituta dugun hortatik at aurkitzen dena ez da pertsona heldu bat edo erotuta dago.

Ba nik zera esango dizuet, nahiago ditut eroak edo, helduak ez diren pertsonak, baina besteen tokian jartzen dakitenak, beraien burua ere zaintzen dakitenak, benetan nahi duten hori egiten dutenak, amesteko lorik egin behar ez dutenak, edota izate hutsarekin hegan egiten dutenak. Nahiz eta akatsak egin ardurak hartzen dakitenak eta aurpegia ematen dutenak. Beraien ingurua irriz eta balio etikoez janzten dituztenak, eta ridikuloa egiteko beldurrik ez dutenak. Nahiago ditut barkamena eskatzen dakitenak, eta beraien bizitzarekin eta oraindik garrantzitsuagoa, beraien buruarekin hain gustora dauden horiek, inor epaitzeko beharrik ez duten horiek, sentimendu eta emozioak ulertu eta gestionatzen dituztenak, eguneroko gauza txikiei garrantzia ematen dietenak…

Nahiago ditut benetazkoak direnak, arima biluztu eta beraien izanagatik magia egiten dutenak, gizarte rolen aurrean ausardia adierazten dutenak, eta batez ere beraien bizitzaren ibilbidea margotzeko koloreak hautatzeko gai direnak.

Nik ez dut heldua izan nahi, zahartzaroan atzera begiratu eta heldu izateaz damutu behar banaiz.

The post Gu geu gara bidea, ez dezagun ahaztu. appeared first on KUTXA BATEAN AURKITUTAKO IDATZIAK.

jatorrizkoa ikusi

2013-2024
Blogetan! Blog izarren bila

AZKUE FUNDAZIOA
Agoitz plaza 1, 48015 Bilbo, Bizkaia
Tel. 94 402 80 81 - Faxa. 94 405 24 07