Beraz, kontzienteki, begirada zabaldu beharra dago. Indarkeri-arazoa guztiona da, arazo politikoa da. Partehartzaileak gara.
Pertsona guztien ardura da gelditzea eta galdetzea zergatik jasaten dugun indarkeria, batez ere emakumeek. Gizonek bereziki pentsatu eta jardun beharko lukete, beren parte-hartzea aitortuz eta indarkeria matxista gutxitu edo desager dadin jarriz.
Urrats bat izango litzateke gizon askok onartzea patriarkalismoan errotutako arazoa: historian, kulturan, pentsamenduan... eta behar horri erantzuteko lan egitea: indarkeria matxistari tolerantzia 0.
Era berean, indarkeria matxista horri erantzuteko estrategiak aztertu ditugu. Alde batetik, maskulinitate berriak sortzen dira, emozioei buruz hitz egiten da, patriarkalismoa eta bere pribilegioak ukatzeko beharra, zaintza komunaren onarpena, etxeko espazioaren eta espazio publikoaren okupazioa. Eta bestetik, autodefentsa fisikoa eta emozionala.
Aurreko urtean egindako blogeko sarreretan Anderrena aukeratu dut, indarkeria matxista desagertzen laguntzeko estrategian gizonak jartzen dituelako erdigunean:
https://hezkeh0506.blogspot.com/2020/03/begirada-zabaldu-arreta-gizonengan.html
Gizarte justuagoa eta indarkeria matxistarik gabea nahi badugu, beharrezkoa da berdintasunean heztea eta sektore sozial, kultural, politiko, administratibo, pertsonal eta familiarra inplikatzea.
Hezkidetzan eta eskoletako erronkak:
Indarkeria matxistan tolerantzia 0 egiteko apustua erdian jarri behar da.
Errealitate anitzak erakusten, gizarte zabalagoa eraikiko da.
Estereotipoak deslegitimatu.
Maskulinitate berriak sortarazi.
Gizarte justua, baketsua, ez beldurgarria eta askea laguntzen eraiki.
Chileko indarkeriaren kontrako feminista performance-a bideoa eta iturria konpartitzen dut :