Hitza, ulermena eta ezarritako bide estuak jarraitzen ez dituztenen borrokak

Ideiak hitz bihurtzea eginkizun zaila izan daiteke eta esaten digutena ulertzea…

3 urte zituela Anek ez zuen hitz egiten. Ikasleek eta medikuek ez zioten egoerari garrantzirik eman “lasai, hitz egingo du!” esan zioten bere amari. Ahal zuen moduan komunikatzen zen Ane, bere gelakideen hitz jarioa aurrera joaten zen bitartean. Inguruak ez zuen ulertzen eta horrek urduritzen zuen, txikitan ez bezala oldarkor jartzen hasi zen eta gatazkaren bat tarteko askotan zigortzen zuten eskolan.

3 urte eta erdirekin logopedarengana eraman zuten Ane. Lengoaiaren garapenean zuen egoeraz gain autoestimu falta zuela esan zioten familiari. Logopedarekin egindako lanari esker hobekuntza handiak lortu zituzten eta haurrari alta eman zion. LHko lehenengo mailan irakasleak gurasoei hots egin eta haurrak klaseko azalpenak ulertzen ez zituela esan zien. Berriro eraman zuten logopedarengana, lanketa bereziak egin zituen han, etxean gurasoekin, familiarekin… momentu horretan egoera gainditua zegoela ematen zuen, baina haurrak urduri egoten jarraitzen zuen, inguruko haurrekin haserrealdiak, ezinegona, sarri inguruak liskar batean bukatzen zuen. Aneren amak azalpen hau eman zidan:

“Demagun zuk txinatarra ez dakizula eta 7 orduz txinatarrez hitz egiten duten eskola batean sartzen zaituztela… 8 urteko nire alaba horrela sentitzen zen”.

Haurrak 8 urte zituela egoerak eztanda egin zuen. Ez zen LHko 3. mailako azalpenak jarraitzeko gai, segituan aspertzen zen eta ondokoekin hitz egiten edo zirikatzen hasten zen. Egun bat bai eta bestean ere haurra zigortzen zuten eta Ane somatizatzen hasi zen: tripako mina… Astero zegoen gaixo. Bitan zorabiatu eta zerraldo erori zen lurrera. Azkeneko pasarte hau bihotzeko asaldura batengatik izan zela esan zioten, estres maila altuak eraginda. Neurologoaren azterketa eta gero diagnostikoa etorri zen. “Anek Adierazpen hizkuntzaren arazo espezifikoa (AHAE) dauka”. Gurasoek ez zekiten zer zen hori baina izena jartze horrek lasaitu zituen. Alabari gertatzen ari zitzaionari izena jarri ondoren interneten informazioa bilatzen hasi ziren eta desesperazio batean erori ziren. Ondoren, egoera antzekoan zeuden familien taldea aurkitu zuten EAE-ko AHAE. Euskarri handia izan zen taldea Ane eta bere familiarentzat.

Anek 11 urte dauzka orain eta inguruarekin hobeto bizi da. Beste modu batean ikasten ditu gauzak bere garapenak ez ditu gizarteak markatzen dituen bide estuak jarraitzen; irudiak erabiltzen ditu asko eta testuak motzagoak ditu gustuko, mezu zehatzak ematen dizkiotenak. Aneren indarra eta aurrera egiteko gogoari, bere guraso eta familiari, ikastetxeari, logopedari, psikologoari, eta AHAEko lagunei esker istorio honek bide onetik jarraitzen du.

Urriaren 2an eguerdiko 12:00etan Donostiako Antzoki zaharrean “Telmo eta lau urtaroak” kontzertu berezia prestatu dute: AHAE duen haur baten istorioa, musika, irudiak…. Disfrutatzeko, AHAE zer den ezagutzeko eta egoera hauetan dauden pertsonei ikerketaren bitartez laguntzeko aukera izango duzue.

Aneren lehengusina “Ezezaguna da Adierazpen hizkuntzaren arazo espezifikoa, haur eta heldu ugarik sufritzen dute eta ez dakite egoera nola irauli. Ezagutza, gertutasuna eta ulermenaren bitartez aurre egin ahal zaio.”